Dag 28 - Arches

Ja, het is officieel, we hebben allebei een nationale inzinking. De hitte in combinatie met de lange reis speelt ons parten. We besluiten dan ook rustig aan te doen vandaag.

We werden kwart voor 9 wakker, ontbijt is tot 9 uur. Dus vlug even naar de zaal en wat koffie en jus halen. We eten verder op de kamer. Daarna gaan we lekker wat zwemmen. Het water is verfrissend. Het is 10:15 uur en het is al 85F = 29.5C. Na het verfrissende water zonnen we wat, maar duiken toch weer het zwembad in. Zo wisselen we dat wat af.

Om 14 uur lopen we het dorp in. Het is inmiddels 98F = 36.5C en dat is goed te merken. Het is gewoon niet uit te houden deze warmte. We duiken dan ook snel een koffiehuis in voor een ijskoffie en appelsap. Dat drinken we lekker in de schaduw op. Er is bijna niemand op straat - alleen veel auto's. Maar te voet is niemand te bekennen. Alleen wat Europeanen die puffend en zwetend de straat wat op en af gaan. Na de drankpauze draaien we ons dan ook om en gaan terug naar het hotel. Daar lezen we wat en ruimen de kamer op.

Om 17 uur nemen we de auto en gaan richting Arches NP. Het is inmiddels al lekker afgekoeld naar 95F = 35C. Dat scheelt wel hoor..........dus niet. Maar toch is het lekker, de wind waait een beetje. Dus best te doen. We gaan eerst naar het Visitors center. We hebben voor morgen een wandeling geboekt via internet: de Fiery Furnace walk. De kosten hiervan zijn $ 10,00 pp en het is een begeleide wandeling met een ranger. We gaan vragen hoe het morgen gaat. De ranger van het visitors center is diezelfde die morgenvroeg met ons gaat wandelen. Ze geeft ons het ticket alvast, kunnen we morgen meteen doorrijden naar de Fiery Furnace Viewpoint. We moeten ons daar om kwart voor 9 melden. Mooi, dan is er nog tijd voor een ontbijtje.

We bergen het kaartje op in de auto en rijden de route in het park omhoog. Bij het Park Avenue viewpoint stoppen we. Er loopt ook een trail. Die is redelijk in de schaduw, dus schoenen aan, water in de rugzak en op weg. Eerst kom je op het viewpoint. Dit stuk is volledig geasfalteerd en dus rolstoel toegankelijk. Daarna kun je omkeren en terug naar de parking of je loopt de trail. Bovenop het viewpoint herkennen we de omgeving. We hebben jaren een screensaver gehad op onze computer met dit uitzicht. Piet haalt meteen zijn camera uit de hoes. Prachtig, in een woord. Er gaat een steil pad naar beneden met trappen. Onderin de vallei is het lekker koel. Maar het is een oneven pad met veel stenen en keien. Daar hebben we echt geen zin in op dit moment. Jammer, maar we besluiten om te draaien. De temperatuur gaat vrijdag flink naar beneden, dus dan misschien. Het lijkt wel een mooie trail, zo tussen die machtige en hoge bergen.

We rijden nog wat verder, maar het is al bijna 19 uur. Dus keren we de auto en gaan terug naar het hotel. We eten bij de Mexicaan naast de deur. Volgens de jongeman achter de balie kun je daar heerlijk eten. Dat klopt: de taco's en de tonijn waren overheerlijk.

Morgen dus het verhaal van onze wandeling. Dat wordt de wekker zetten dit keer. We zijn dus vroeg op pad. Maar bij deze temperaturen zal dat niet zo'n probleem zijn.

Tjuus, tot morgen.