Dag 24 - naar Rocky Mountains NP

Gisteren geen goed internet - traag en erg langzaam. Het lukte al moeilijk een site te openen en vervolgens was het wachten tot de pagina helemaal geladen was. Toen was ons geduld inmiddels op. Daarom vandaag 2 verslagen.

Na alweer een lekker ontbijt, gaan we Denver verlaten. De planning is dat we via Boulder, Chautauqua historic site, Nederland uiteindelijk via de Peak to Peak hwy naar het Rocky Mountain NP rijden.

Onze eerste stop is het Chautauqua historic site. Hier staan enkele mooie, oude gebouwen vanaf 1896. Nu is het een historisch dorp waar je ook kunt overnachten. Als wij daar komen zijn alle parkeerplaatsen tot ver vol. Mijn God, dat hadden we niet verwacht. We parkeren de auto ergens langs de straat in een wijk en lopen de laatste kilometer naar de ingang. Blijkt dat er een diploma-uitreiking aan de gang is. We komen geen kant op, overal staan auto's. We lopen wat het straatje op en neer, maar houden het al gauw voor gezien.

Via het plaatsje Boulder, de 119 west, kom je in het plaatsje Nederland. Net voor dit plaatsje liggen rechts de Boulder Falls. Een mooie waterval waarvoor je eerst een trail moet lopen naar boven. Helaas is de trail gesloten ivm vallende stenen. Jammer. Dan maar snel door naar Nederland.

Nu had ik al op internet gelezen dat het plaatsje verder weinig voorstelt. Een foto onder het bord Nederland en dan door. Maar Piet had behoefte aan koffie, dus zijn we toch het dorp ingereden.

In Nederland wonen ongeveer 1400 mensen. Het dorp is gesticht in 1874. Elk jaar wordt in maart de Frozen Dead guy days gehouden. Dit festival is vernoemd naar Bredo Morstoel, een overleden man die ingevroren in het dorp bewaard wordt.
Het dorp heette vroeger Dayton en toen Brownsville. In 1871 kocht ene Abel Breed een zilvermijn die hij in 1873 weer verkocht aan Mining Company Nederland uit Nederland. Toen de Nederlandse onderneming in 1890 uit het dorp vertrok, had het dorp de naam Nederland gekregen. In die tijd konden mijnwerkers voor 8 uur een bed huren. In restaurants mocht je niet langer dan 20 minuten blijven.

Nu is het een soort hippie dorp met een heuse koffieshop (en dan niet die waar je een kop koffie krijgt.) We lopen wat rond, drinken een kop koffie en een glas jus. Piet koopt ook nog wat wijn. In de staat Colorado mag geen alcohol boven 5 procent verkocht worden in een supermarkt. Wil je wat sterkers dan bier, dan moet je naar een liquorstore.

De Peak to Peak slingert zich een weg naar boven door het Rocky Mountain National Park. We gaan naar het visitors center voor een map. Volgens de ranger is de trail naar de Alberta falls en Bear lake erg mooi. Er ligt wel nog sneeuw, maar het is redelijk goed begaanbaar. Oppassen voor gladheid.

We trekken onze wandelschoenen aan en gaan op weg. Na 750 meter op en neer en 2x door de sneeuw, komen we bij een splitsing. De Alberta Falls zijn 1.2 mile naar links - Bear lake 1.5 mile naar rechts. We gaan eerst naar de falls. We moeten heel wat stukken van het pad over sneeuw lopen. Sommige stukken zijn glad, maar over het algemeen goed te doen. Het is verbazingwekkend hoeveel sneeuw hier nog ligt. Het pad gaat flink omhoog en wederom hebben we last van de hoogte. Op het eind is de waterval in vol ornaat te zien. Een prachtige brede val van water wat naar beneden raast.

Ik wil op een rots gaan zitten. Piet zit wat aan me te trekken want hij vind dat ik te kort op de afgrond sta. Hij dwingt me te gaan zitten. Ik ga zitten en doordat Piet mij vasthoudt, kom ik een beetje scheef neer. Ik had de videocamera in mijn vestzak zitten en ben daar half op gaan zitten. Gevolg: een barst in het display. Zonde. Die Piet en afgronden.......

Na een tijdje staan we op en gaan verder. We lopen hetzelfde pad terug tot aan de splitsing. Daar nemen we het pad richting Bear Lake. Hier ligt wat meer sneeuw en het is ook wat gladder. Maar we komen heelhuids en zonder glijden bij het meer. Het is een mooi meer, helemaal omsloten door bossen en bergen. Aan de oostzijde van het meer ligt geen sneeuw, daar komt zon. Aan de andere kant ligt de sneeuw nog behoorlijk hoog.

We besluiten de wandeling rondom het meer te maken. De zonkant is easy, maar dan komen we aan de schaduwkant - de sneeuw. Nergens is het pad nog te zien, er ligt alleen maar sneeuw en ijs. Het is een paar keer moeilijk lopen en een weg zoeken, maar onze zucht naar een beetje avontuur wordt bevredigd. Leuk maar vermoeiend.

Dezelfde weg weer terug en bij de splitsing richting parking. Het is inmiddels half 7 als we richting ons hotel gaan. Het is oudbollig maar erg schoon. Beetje jaren 70 stijl. Maar nieuwe vloerbedekking etc. Voor de prijs een goede deal. Enige minpunt: trage wifi.

Morgen via de Ridge trail road naar onze eindbestemming Dillon.

Bis morge,
Marion