Dag 18 - Black Canyon of the Gunnison

Gisteren zei de dame achter de balie dat wij vanochtend het beste ontbijt zouden krijgen en dat wij dat absoluut niet wilden missen. Het hotel heeft 100 kamers - er was ruimte voor 15 mensen. De koffie was op, het brood was op, de eieren en de hamburgers waren op (wie eet hamburgers op de vroege morgen?) Wat was er wel? Cornflakes, yoghurt, wafels en appelgelei. Dit was dus echt niet het beste ontbijt wat wij ooit hebben gehad. Maar goed, het heeft gesmaakt.

We rijden de 10 km naar de ingang van het park. We laten de pas zien en staan in no-time bij de eerste trail: de rim rock trail. Dit is een vrij vlak wandelpad wat de rand van de canyon volgt. We staan op een van de steilste, donkerste en meest ruige canyons die wij ooit hebben gezien. Wat gaat het hier stijl omlaag! En diep dat het is. Zelfs ik wordt duizelig van die afgronden.

Verder naar het noordwesten kom je achtereenvolgens bij Pulpit Rock Overlook, Cross Fissures View, Rock Point, Devils Lookout, Chasm View, Painted Wall View en Cedar Point.
Om de meeste uitzichtpunten te bereiken moet je een korte wandeling maken. Maar die uitzichten...........onbetaalbaar.

We slaan bovengenoemde uitzichtpunten even over en gaan meteen naar het eindpunt van het park: high point overlook. Daar lopen we de warner point nature trail. Het is nu immers nog droog. Onze ervaring leert dat het tegen 14 uur altijd begint te regenen. De wandeling is ongeveer 3 kilometer heen en terug. Omdat het pad nogal op en neer gaat en veel trappen heeft, vergt deze trail enige conditie. Onderweg staan enkele banken. Die heb je nodig, je zit hier op een behoorlijke hoogte en dat merk je meteen aan je luchtwegen. Het is hijgen en puffen wat de klok slaat. En wij niet alleen. Iedereen hijgt en puft. Voordat ik een uitzicht kon filmen moest ik eerst even op adem komen. Dat gehijg klinkt zo stom op de video. Haha, dat is onzin natuurlijk, maar het was een redelijk pittige wandeling. Maar zeer zeker de moeite waard.

Onderweg heb je uitzicht op de San Juan Mountain Range, Uncompahgre Valley en Bostwick Park. In het noorden liggen de West Elk Mountains. Aan het einde van het wandelpad ligt Warner Point, vanwaar je een goed zicht hebt op de Gunnison River en de Black Canyon. Hier hebben we lekker op een rots gezeten en even genoten van alle rust en het geweldige uitzicht. Je bent hier met recht "on top of the world".

Op de weg terug nemen we de overige uitzichtpunten. Opeens zien we een camper met Nederlands kenteken. Uhh. Blijkt te zijn van een echtpaar - met pensioen. Dus hebben ze tijd om even 7 maanden te trekken door Amerika, Canada en Alaska. Het bleek goedkoper om de eigen camper op de boot te zetten dan er een te huren.

We waren trouwens in internationaal gezelschap vandaag. We spraken naast bovengenoemd koppel nog een Nederlands koppel uit Den Haag, 2 Britten en 1 Duitser. Die hoorden ons goedendag zeggen tegen de Nederlanders en zei toen met een zwaar Duits accent "ook goetendaag".
We waren dus in goed gezelschap vandaag.

Als we alle uitzichtpunten hebben gezien, nemen we de afslag naar de East Portal road. Dit is een doodlopende weg en gaat via veel scherpe bochten 16% omlaag. Hij loopt deels door het park, en deels buiten het park. De weg komt uit bij de Gunnison Diversion Dam in Curecanti National Recreational Area. Daar hebben we weer gepauzeerd. Een leuke, korte wandeling gemaakt langs het water. Opeens zien we een stoeltje hangen tussen de struiken. Blijkt een zelf opererend stoeltje te zijn. Je kunt erin en dan trek je jezelf via een touw naar de overkant. We twijfelen of we dat gaan uitproberen, maar doen het uiteindelijk toch maar niet. Chickens.........

Het is inmiddels 16 uur (en nog steeds droog!) als we richting Gunnison rijden. Dat is nog ongeveer 1 uur. De weg ernaar toe is mooi en slingert met de Gunnison rivier mee. We eten steak vandaag - daar heeft Piet zich al een paar dagen op verheugd. Aan de overkant lopen we een bar in. Eindelijk eens iets te doen s' avonds. Twee minuten later staan we weer buiten. Er staat een plaat op van weet ik veel - hard en schreeuwerig. De hele ruimte is blauw van de rook. Bah, vinden we een keer een bar, mag daar gerookt worden. Vreemd - dat mag waarschijnlijk niet, maar er hangt een sticker op de deur met het opschrift "fuck the police." Dat zegt genoeg denk ik.

Jammer, we gaan maar even in het hotel in de hottub zitten. Lekker ff bubbelen. Tot morgen.

PS gisteren lukte het uploaden van de foto's niet helemaal. Als je zin hebt kun je nog even terugkijken. We hebben nog wat foto's toegevoegd. Altijd leuk om jullie reacties te lezen.