Dag 13 - Wupatki NM, Sunset Crater en THE CORNER

Vanochtend hebben wij na ons gebruikelijke ontbijt Sedona verlaten. We nemen de scenic route 89A north richting Flagstaff. We laten Flagstaff links liggen en rijden de 89 north door tot aan de ingang van Wupatki NM. Wupatki NM is een park waar de overblijfselen van oude culturen te zien zijn. Door Wupatki en Sunset Crater Volcano NM loopt een 34 mijl lange rondweg. Je komt dus altijd weer op de 89 uit. In het park liggen diverse voor het publiek toegankelijke pueblo’s. De America de Beautiful pas is hier geldig.

Je ziet achtereenvolgens binnenkomend aan de westkant van het park: Lomaki pueblo - die bereik je na een wandeling van plusminus 400 meter vanaf de parking. Deze pueblo is 800 jaar oud. Er staan nog slechts wat restanten. Maar de view is geweldig. We zagen in de verte zelf nog flink wat sneeuw op de bergen. Lomaki betekent trouwens " het prachtige huis".

Nalakihu Pueblo en Citadel Pueblo - om deze ruïne te zien moet je via een steil pad omhoog klimmen. Nalakihu is uit het hopi en betekent "huis buiten het dorp". Dankzij de jaarringen in de houten balken die bij de aanleg van het dak zijn gebruikt, heeft men kunnen vaststellen dat de pueblo rondom 1100 gebouwd moet zijn.

Wupatki Pueblo - deze is te zien bij het visitors center. Het is goed te zien dat hier een dorp is geweest waar de Cohonina, Kayenta Anasazi en de Sinagua hebben gewoond. In de bloei van het dorp bestond het uit meer dan 100 kamers, een gemeenschapsruimte en een ceremoniële ruimte. De pueblo bestond uit drie verdiepingen. Rond het jaar 1190 woonden hier ongeveer 2000 mensen. Wupatki is hopi voor “het grote huis”. Er is een makkelijk, geasfalteerd pad wat je langs de diverse ruïnes lijdt. In het visitors center is een map te leen met uitleg over de diverse ruimtes waar je langs komt.

Als je doorrijdt, kom je vanzelf in het zwart geblakerde Sunset Crater. Centraal in het park ligt de Sunset Crater Volcano. De vulkaan is zo genoemd zijn omdat de rand van rode en gele puimsteen doet denken aan de kleuren van de zonsondergang. De vulkaan is ontstaan door een serie uitbarstingen tussen 1040 en 1100. De hele omgeving is zwart en met die mooi groen gekleurde bomen is dat een enorm contrast. Heel apart om te zien.

Het is al heel wat later dan gepland als we het park verlaten. We gaan de I40 east op richting Albuquerque. Voor Winslow nemen we de afslag. We gaan naar de meest beroemde en gefotografeerde hoek van de wereld: de corner van de Eagles uit het liedje "take it easy". Het kan niet missen als je Winslow inrijdt: de hoek is eigenlijk een open ronde open plaats waar heel groot route 66 op de weg staat. Op de hoek staat een beeld van een man met een gitaar. Het liedje van de Eagles wordt hier continue gedraaid. Leuk voor de foto als je Eagles liefhebber bent zoals wij. Maar verder is er geen reden om in Winslow te blijven. Er is verder namelijk niets te doen of te zien.

Ons hotel in Holbrook ligt ook aan de route 66. Het is heel veel vergane glorie als je binnenrijdt. Meer dan 3/4 van de huizen ligt te verkommeren. Motels zijn te herkennen aan de borden langs de weg. Maar in de meeste wil je niet eens liggen. Aan dit deel van de stad echter (Navajo blv) liggen de wat betere hotels.

We hebben heerlijk gegeten - de pool zou verwarmd moeten zijn, maar die hebben we maar gelaten voor wat het was. Na er onze tenen in gestopt te hebben bleek de verwarming kapot volgens mij.

Morgen naar Gallup via Petrified Forrest NP.
Doei.